Een goede plek om het voorjaar te beleven
Aart van Dragt
Als op zondag half april de marathon zich door de Rotterdamse straten spoedt en de wielerklassieker Luik Bastenaken Luik menig liefhebber aan de buis gekluisterd houdt, besluit ik de natuur op te zoeken.
Ik volg de Lekdijk stroomopwaarts en geniet van prachtige rivierenlandschap in voorjaarstooi.Knoestige vruchtbomen bloeien naast en achter de tegen de dijk gevleide boerderijen. De Alblasserwaard werd vroeger door de rivier de Zederik gescheiden van de Vijfherenlanden. Het restant daarvan, beter bekend als de Zouwe, is het doel van mijn tocht.
Even voorbij Ameide maakt de weg een bocht naar links en na de vlakbij gelegen sluis rij ik de dijk af een doodlopende weg in. Aan het eind van de weg staat de parkeerplaats al half vol. Even later loop ik langs de bloeiende boomgaarden met rechts naast me de rietvelden van de Zouweboezem.
Een vlonderpad, dwars door de moerasvegetatie, maakt het mogelijk het water van de hoge boezem over te steken om naar een kijkscherm te gaan dat uitkijkt op een lager gelegen moerasgebied. Een paartje bruine kiekendieven speurt vlak boven het rietveld zwevend naar voedsel. Zelden worden de forse vleugels gebruikt.
Als ik over de vlonder terugkeer laat de prachtig zingende blauwborst zich even zien. Over een paar weken broeden op het water dicht bij het pad de zeldzame zwarte sterns op de grote bladeren van de gele plomp. Dat zal straks een gekrijs geven. M’n weg vervolgend kom ik bij een prachtige uitkijk over een vlak weidegebied. Het hoofdzakelijk groen getinte gebied zal over enkele weken opvallende rose, witte en gele schakeringen tonen. Waar straks de echte koekoeksbloemen bloeien zorgen botergele dotters en lila pinksterbloemen voor wat kleur. Kievit en grutto verdedigen hier hun nesten tegen overvliegende kraaien. Een kleine verzameling vogelaars houdt de wacht.
Als ik een half uurtje bij de mannen op een bankje zit loopt mijn oogst voor die dag aardig op. Zo wordt ik opmerkzaam gemaakt op een paartje boomvalken dat hoog in de lucht zweeft op de vleugels van de termiek., gevolgd door een ooievaar, een sperwer, de balts van een paartje kiekendieven; blauwe dit keer! In de sloot voor onze voeten zitten een stel bruine kikkers op een grote modderkluit te zonnen. De roerdomp, zwartkop en snor laten zich alleen maar horen.
Als ik naar uit eindelijk naar mijn auto terugkeer, kan ik het niet laten om even later over de sluis de naar links af te slaan en de Zouwedijk richting Meerkerk op te rijden. Halverwege parkeer ik mijn auto en geniet van het aan en af vliegen van de zeldzame purperreiger die hier in het hoge riet nestelt. Af en toe hopt er een over het riet naar een andere plek. Het is de grootste broedplaats in ons land van deze zeldzame vogel.
Als ik terug rij hoor ik op de radio dat de wielerkoers aan zijn finale bezig is. Op het moment dat ik mijn auto thuis parkeer komen de eerste over de streep. Op de TV zie ik nog net de winnaar met de armen omhoog schoksgewijs de finish passeren. Net als ik kan hij met een voldaan gevoel op deze dag terugzien.
