Verborgen tuinen in Rotterdam

 

Aart van Dragt

Een jaarlijks terugkerend evenement in het tweede weekend van juni is de “Verborgen tuinen in Rotterdam”. Zaterdagochtend om half elf was ik in Arboretum Trompenburg aan de Honingerdijk 86 (beneden) te Rotterdam om mijn tuinengids met 3 routes en 1 toegangsbewijs aan te schaffen.
Elk jaar is de route weer anders. Sommige tuinen zijn er jaarlijks bij, maar andere verdwijnen en er komen nieuwe voor in plaats. Ik laat mij verrassen..

Na een kopje koffie besluit ik te beginnen bij de Trompenburg. Ook die oude tuin verandert telkens en wordt voortdurend uitgebreid met nieuwe borders. De mogelijkheid bestaat om achterlangs via park Vredenburg naar de Kuyls Fundatie te lopen. Maar ik heb de fiets bij me en ga eerst andere tuinen op de route bezoeken. Dit zijn wat kleinere tuinen die er uiteraard allemaal anders uitzien. Vaak staat de tuineigenaar trots glimmend de bezoekers te begroeten en de complimenten in ontvangst te nemen. In Kralingen zijn zoveel tuinen bij elkaar te bezichtigen zodat een wandelroute is uitgezet. Daar wordt veel gebruik van gemaakt. Overal zie ik mensen met een button op lopen. Andere routes zijn meer geschikt voor fietsers. Bij elke tuin, herkenbaar aan een bord, staat dan ook een rijtje fietsen.

Ook de Botanische tuin aan de Cederstraat is open. Daar krijg ik de tip om het dakterras aan de Jeruzalemstraat te gaan bekijken. Hier staat al een aantal mensen op de stoep te wachten tot er weer een stel de 70 treden tellende trap afkomt. Dan mogen er weer nieuwe belangstellenden naar boven. Op de vierde verdieping woont een moeder met kind in een piep kleine ruimte. Het kind turft de bezoekers en moeder tracht een consumptie te slijten aan de bezoekers die hier eerst moeten wachten tot er weer ruimte is op het dakterras. Als ik eindelijk op het dakterras sta kijk ik mijn ogen uit. Op alle hoeken zijn staken bevestigd en met gaas bespannen. Langs de randen staan op en over elkaar allerlei kisten, potten en pannen begroeid met vele soorten planten die over elkaar heen klauteren. Als je aan de terrastafel zit heb je het gevoel in een zitkuil te zitten. Slechts de gedachte dat er nog vele belangstellende wachten doen mij besluiten weer op te stappen.

Dan fiets ik naar Hillegersberg. Hier is de tuin van de voormalige hoeve Vruchtenburg te bezichtigen. De tuinarchitect Arend Jan van der Horst voorziet elke bezoeker persoonlijk van informatie. Daarna dwaal ik door de rustgevende tuin grenzend aan de Bergse Achterplas. Ook is er nog een expositieruimte open. Oversteken naar de Bergse Voorplas. Hier wordt het pas deftig. Hele diepe tuinen grenzend aan de plas. De statigste was die van nr 276/278. Hele hoge hagen omsluiten de zeer fraaie tuin. Minzaam wordt de bezoeker vanaf het terras toegewuifd. Zoals overal was ook hier de hovenier pas geweest. Het is vier uur geweest en ik ga naar huis. Maar ik heb er nog niet genoeg van. De volgende dag ga ik naar Rotterdam Centrum en Scheepvaart kwartier. Aan de Breitnerstraat heeft iemand in een modale tuin 280 planten soorten opgekweekt. Van alle planten staat 1 exemplaar. Bij het verpleeghuis aan de Anthonius Binnenweg krijg ik weer alle uitleg van de tuinarchitect zelf. Zijn opdracht was te zorgen dat de in 2002 vernieuwde tuin mee kon doen aan de “verborgen tuinen” in 2005. Hij was geslaagd.

Een grote verrassing ging schuil aan de Parklaan. Daar stonden drie tuinen op de kaart en daarmee waren alle tuinen in de Muizenpolder te bezichtigen. Hier stonden van oudsher fraaie buiten plaatsen met een fraai assortiment bomen. Bij de Zweedse kerk staat misschien wel de meest imponerende zwarte moerbeiboom van het land. Van ouderdom kruipt deze over de grond en neemt heel veel ruimte in beslag. Via Rozenlust krijgen we toegang tot verschillende andere tuinen. Ook hier heeft de heer Hoeij Smit van Arboretum de Trompenburg zijn sporen na gelaten in de vorm van een collectie bijzondere bomen. De oorlog liet ook sporen achter want er staat een ruïne en een grote bunker in de tuinen. Bij het parkje Schoonoord sluit ik aan bij een excursie van mevrouw Van Limburg Stirum die terplekke is opgegroeid en heel veel over de historie van deze buitenplaats (en anderen in de Muizenpolder) vertelt op een meer dan indrukwekkende wijze.

De verborgen tuinen in Rotterdam is als evenement een echte aanrader. Misschien zie ik u wel!