Een betonplaat links en rechts, een betonplaat boven ons en een hoge betonnen borstwering. De nieuwe vogelkijkhut lijkt wel een bunker. We kijken uit over de slikplaten van het nieuwe vogelgebied, de Tongplaat gelegen nabij de Nieuwe Merwede, net ten zuiden van Dordrecht. Onze auto moesten we parkeren aan de Zuidhaven en een geasfalteerd voetpad van hooguit een kilometer bracht ons vlakbij de vogelkijkhut. Een gravelpad overbrugde het laatste stukje. Dit pad loopt door een kruidige vegetatie waar nog hier en daar bloemen te zien zijn. Ondanks dat het al begin november is zien we witte honingklaver, heelblaadjes, sint-janskruiden en rode klaver bloeien.
Vanuit de vogelhut kijken we naar de honderden vogels op de plassen. De laag staande zon achter ons en zet de vogels prachtig in het ochtendlicht, hierdoor zijn de kleuren goed zichtbaar wat de herkenning vergemakkelijkt. Naast eendensoorten als smienten, wintertaling, slobeend en pijlstaart, heel veel kol, grauwe en Canadese ganzen. Met hun witte verenkleed en statige postuur zijn de vijftien grote zilverreigers niet over het hoofd te zien. Achter de hoge rij populieren klinkt plots een hoop gekrakeel op. In de nabije polder stijgt een enorme wolk ganzen op. Even later strijken honderden ganzen vlak voor de hut op het water neer. 
Na een uur besluiten we om via een andere route terug te gaan. We lopen in de richting van de Merwede, langs de oude militaire bunkers . Nadat we een blik op de plaats waar de dijk is weggegraven hebben geworpen, lopen we over de zomerkade langs de Merwede terug naar de Zuidhaven. Dit pad door de polder het Zuidplaatje is een graspad op een zomerkade langs de rivier, met op de oever stokoude wilgen en zandstrandjes.
