Dit is een strategisch gelegen natuurontwikkelingsprojekt langs de Rijn. Het is een laatste oase voor de Rijn Rotterdam en de Rijnmond stroomt. Het natuurgebied bij Krimpen aan de IJssel (gelegen op het oostelijke puntje van de Stormpolder) is eeuwenlang door de mens gebruikt als hakgriend. Na 1945 was het niet lonend meer om het griend te exploiteren en liet men het verwilderen. Het griend verwaarloosde, groeide dicht en de kaden werden kapotgeslagen door vele overstromingen en scheeps- en windgolven vanuit de Nieuwe Maas.
In 1984 werd het natuurgebied eigendom van het Zuid-Hollands Landschap, deze maakte een herinrichtingsplan en voerde dat in 1992 en 1993 uit. Via een nieuw gegraven brede geul “de Sleup” kan het door de getijdebeweging wel 1,5 m. opgestuwde water nu weer het vloedbos bereiken. Aan de slibafzetting op de plantengroei is goed te zien hoe hoog het water komt. Klepduikers en geulen zorgen voor een goede waterhuishouding.
In dit gebied komen zeldzame planten als spindotter, zomerklokjes, driekantige bies en rivierkruiskruid weer voor. Gehoopt wordt dat trekvissen als zalm en zeeforel op deze plaats, waar zoet en zout water in elkaar overgaan, even op adem kunnen komen alvorens de rivier verder op te zwemmen.
Via een verhoogde kade die o.a. langs een klein hersteld hakgriend loopt, is het mogelijk een rondwandeling door dit prachtige gebied te maken. In de kade liggen “versterkte overlopen” zodat bij hoog water het griend gecontroleerd snel vol kan lopen en voorkomen wordt dat de kade onder de druk van het water zal bezwijken. Vanaf de kade heeft u een prachtig zicht op het verwilderde wilgenbos. Omdat de wilgen al jaren niet meer gekapt worden zijn vele topzwaar geworden en omgevallen. Vanuit dit ruige vloedbos klinkt het snelle liedje van de Zwartkop. Aangezien de kade rondloopt komen vanzelf weer op ons uitgangspunt terug. Verdwalen is hier uitgesloten.
Het Zuid-Hollands Landschap beheert ook het iets oostelijker gelegen eiland de Kleine Zaag. Ook dat gebied is een bezoek waard.
Een verslag van een interessante lezing over het Stormpoldervloedbos