Sint Janskruid; “het kind van de zon”,
Het Sint Janskruid, Hypercum perforátum , wordt ook wel “het kind van de zon” genoemd. Dit plantje bloeit met Sint Jan op 24 juni en heeft rond die tijd de grootste geneeskracht. Het is n.l. een zeer gewaardeerd kruid in de alternatieve geneeskunst.
Het blad is doorzeefd met doorschijnende puntjes (perforatum) en aan de rand donkere klierpunten, die olie afscheiden. Deze olie wordt gebruikt voor huidaandoeningen en b.v. om baby billetjes te beschermen tegen luieruitslag. Bij het wrijven van de bloemknop komt tevens paars vocht vrij, wat in de volksmond genoemd wordt het bloed van Baldur, de Germaanse zonnegod.
Het plantje houdt van een droge zonnige plek op wegbermen en/of zandgrond. In feite stelt het niet zo veel eisen aan de grond en wil nog wel op veel plaatsen groeien. Niet op vochtige weilanden en dat komt goed uit, want het is giftig voor vee. Als u het in huis aan de zolder te drogen hangt beschermt het plantje tegen brand, bliksem en tovenarij, want de duivel is er bang voor.
Voor zonsopgang plukken en in je schoenen leggen maakt onvermoeibaar. Dit is misschien iets wat we kunnen gebruiken voor dat we op excursie gaan. Even serieus; Het beste resultaat bereikt men bij psychische storingen. Het als de zon zelf zo goudgeel bloeiend kruid werkt opvrolijkend.
Aangewezen op St. Janskruid om te overleven zijn vlinders en insecten, nachtuiltjes en 2 soorten spanners. De rups van de bladroller leeft in de voorzomer in een tot koker samen gesponnen blad aan de stengeltop. Verder nog mineermotten, bladhaantjes, snuitkevertjes, galmuggen en 1 dwerg-cicade soort.
Hieruit blijkt dat een mooi plantje tevens een heel nuttig plantje kan zijn.
