Het Ruigeplaatbos maakt zijn naam waar.
De naam Ruigeplaatbos is uitstekend gekozen. Het bos voldoet geheel aan het beeld dat bij mij oprijst bij het horen van die naam. Het bos oogt ruig. Dit komt doordat het nu al jaren aan de natuur is overgelaten. De naam dankt het aan een zandplaat in de Oude Maas. Maar in 1958 werd het gebied ingericht als 37.5 ha groot stadspark in Rotterdamse deelgemeente Hoogvliet.
Aart van Dragt
De verruiging zette zich in na een verwoestende windhoos in juni 1997. De toen ontstane jungle is nooit meer opgeruimd. Op al dat dode hout verschenen massa’s paddenstoelen, en vogels als Grote bonte specht en Groene specht verschenen. In het jaar 2000 werden er enige ruige Schotse Hooglanders los gelaten. De stoere binken met een gouden hart maakten er hun leefgebied van. Wat ooit een mix van keurige boomgroepen en geschoren gazons was, is nu een mikadobos van omgevallen bomen met omhoogstekende wortelkluit, mensenhoge brandnetels, riet en plastic afval dat met hoog water het buitendijkse gebied inspoelt. Het verschil tussen eb en vloed bedraagt hier anderhalve meter!
Gebruikmakend van deze chaos heeft de natuur zijn kansen gegrepen. In het voorjaar bloeien gele lissen en spindotters in het laag gelegen gebied. Als echte wurgslangen omstrengelen de stengels van de wilde bosrank de overgebleven bomen. Meidoorns en sleedoorns beschermen met hun stekels de nesten van zangvogels die zich overal laten zien en horen. In de luwte dartelen koolwitjes, kleine vos en een atalanta. De mensen, te gast in dit gebied, kunnen wandelend of fietsend over het grote vlonderpad van dit geschonden paradijs genieten..
En dan soms, vaak onverwacht, is er een ontmoeting met de beheerders; de “oer” runderen, die met kolossale horens zijn uitgerust. Loop dan maar een stukje om.. Het Ruigeplaatbos is een samenwerkingsproject van het Zuid-Hollands Landschap, Deelgemeente Hoogvliet en Wereld Natuur Fonds.
