Jaarverslag van de Plantenwerkgroep over 2019
We beginnen dit jaarverslag over 2019 op 2 januari 2020. Voor de Eindejaars-plantenjacht gingen we dit keer naar het Waalbos en dat leverde een veel betere oogst op dan vorig jaar in de Gorzengriend: 20 soorten bloeiende planten, waarvan 2 niet op natuurlijke wijze daar gekomen en daarnaast ook nog eens 28 soorten paddenstoelen in redelijke staat, ondanks de nachtvorst van enkele dagen tevoren.
Maar het leverde ook nog een angstig avontuur op met de daar
loslopende runderen ! We waren heel blij dat we op tijd over het wildrooster
waren …..
De runderen keken toen wel heel teleurgesteld en hun lichaamstaal sprak
boekdelen. Christa heeft een foto van ze genomen toen we eenmaal in veiligheid
waren. Dan kan men zich een beetje voorstellen hoe het is als dit langharig
tuig met die lange puntige hoorns wild enthousiast op je af komt dansen en
springen en vlakbij met die hoorns lopen te zwaaien en swiepen.
2019 was het 3e jaar van het project Crezéepolder Dit is 5x bezocht en daarnaast nog een keer samen met Floron. Een hele geruststelling dat het ook Floron niet lukt grotere delen per keer te bekijken dan wij kunnen. Er zijn hele stukken van de Crezéepolder niet in ons project opgenomen. Er staat zo veel… Nu blijft er nog een stuk over om te bekijken als ons project is afgerond.
We hebben ons laten uitnodigen door de Plantenwerkgroep van Hoeksewaards Landschap en werden door hen allerhartelijkst ontvangen in een mooi jong recreatiegebiedje. Onder het voortdurend geroep van de roerdomp ! vonden we 88 plantjes. De orchideeën, waar we min of meer op hadden gehoopt (12 mei), waren nog niet zo duidelijk tevoorschijn gekomen, maar het was een fijne dag met mooie vondsten.
Dit jaar ook een
tv-debuut: een uur voordat we muurplanten in Dordrecht zouden gaan
zoeken, hoorde ik dat RTV Dordrecht ook belangstelling had en die hebben een
tv-productie gemaakt. Ik kon mijn praatje dus niet voorbereiden …..
Maar het is toch leuk geworden.
Op 1 september leidde Karel Gort ons in Hoek van Holland door verschillende biotopen: bebouwde kom, gemaaide grasvelden langs de Nieuwe Waterweg, basaltdijken, duinen die vroeger strand waren, door de bosjes, langs duinpoelen, een prachtige duinvallei vol parnassia en ander schoons, door bosjes waar vroeger de trein (of tram?) overliep, allemaal met hun eigen bijzonderheden, die je niet dagelijks tegen komt.
Vooral was er veel aandacht voor de besjes: eetbare en niet
eetbare, van welke je gaat liggen, afhankelijk van de hoeveelheid voor eventjes
of voor altijd.
De vervanging van de Drion-pil was er ook bij, maar of dat op een plezierige
manier gaat is onbekend.
Karel heeft meerdere soorten gegeten, wij niet zo. Bitterzoet moet je ook niet innemen. Behoort tot de nachtschade, net zoals tomaten en aardappelen en die zijn allemaal giftig. Je moet weten wat ervan niet giftig is. Sommigen van ons durfden alleen de duindoorn te proeven. Een heerlijke dag.
Een oude liefde, het Gorzengriend, stond weer eens op ons programma.
Rest mij nog twee andere topdagen te noemen: de Meije bij de Nieuwkoopse Plassen en het Parnassiavlak bij Oostvoorne. We hebben van beide genoten.
Daarnaast waren we elke maand aanwezig op het natuurinloopspreekuur, samen met de Paddenstoelenwerkgroep en mensen die aan kwamen lopen voor de gezelligheid of ‘om iets te doen’ (zeiden ze).
Kortom, het was een rijk en vol jaar.
Reiny
