De blauwe reiger is een algemeen voorkomende soort, die we in deze omgeving met regelmaat langs een slootkant zien staan vissen. Ook de grote zilverreiger (in de volksmond wel de witte reiger genoemd) zie je tegenwoordig steeds meer, maar dan vooral buiten de bebouwde kom. Als we het dan over reigers hebben kunnen we ook de purperreigers niet vergeten. Deze bruinpaars getekende reigers broeden in een grote kolonie in de rietvelden bij Kinderdijk, en zijn weer vertrokken naar de overwinteringsgebieden in Afrika.
Sinds een paar jaar heeft er zich echter nog een nieuwe reigersoort in de omgeving gevestigd: de kwak. Kwakken zijn kleine reigers, met een grijze borst en vleugels en een zwarte kruin en rug. Ze hebben een markant rood oog en geelgroene poten. Jonge vogels zijn daarentegen lichtbruin met witte vlekjes. Deze reigersoort heeft zich sinds een aantal jaar dus gevestigd bij de overburen: in de purperreigerkolonie in Kinderdijk. Daar worden gedurende de zomermaanden met enige regelmaat ’s nachts kwakken gehoord en af en toe ook gezien. Een nest is niet gevonden, maar dat is ook niet verwonderlijk aangezien ze maar klein zijn en het nest goed verborgen wordt. De laatste weken worden er echter opeens ook jonge kwakken gezien, dus het is waarschijnlijk dat ze succesvol hebben gebroed.
Kwakken zijn bij uitstek nachtvogels. Door zijn grote ogen zijn het uitstekende zichtjagers, die in het donker jagen op visjes, kikkers en allerlei andere beestjes die in het water leven. Overdag rusten ze vaak in een boom of struik en laten ze zich niet zien. Vaak zitten ze dan in struikgewas langs het water, waarbij ze uren op een tak zitten te slapen. Slechts een enkele keer is dan ook een kwak in Ambacht en Zwijndrecht overdag ontdekt, maar recent is gebleken dat ze ’s nachts gewoon in de Crezéepolder naar voedsel zoeken. Het valt natuurlijk te verwachten voor een nachtvogel, maar er moet maar net iemand zijn die ze voor het eerst treft.
Zodra het gaat schemeren heb je in de polder nu kans om Kwakken tegen te komen, die vanaf hun schuilplaats (bijvoorbeeld in de Ridderkerkse Griend) naar de polder komen. Enige tijd geleden werden zelfs vijf exemplaren tegelijk gezien, een ongekend hoog aantal van deze zeldzame broedvogel. In Nederland broeden naar schatting nog geen vijftig paartjes van deze soort die ook lange tijd uitgestorven is geweest. Toen Nederland nog een groot aaneengesloten moeras- en veengebied was broedden er waarschijnlijk vele honderden. Door al de ontginningen verdween rond 1880 de grootste kolonie van bijna tweehonderd paartjes uit het land. Recent lijkt echter weer sprake te zijn van een toename van deze Zuid-Europese soort. Nederland zit aan de noordkant van het broedgebied van kwakken, maar omdat het hier warmer wordt gaan ze waarschijnlijk toenemen. Bovendien is er de laatste jaren ook veel moerasnatuur in Nederland hersteld en aangelegd, waardoor er weer veel geschikte broedplekken zijn. In de toekomst gaan we ze hier dus waarschijnlijk nog meer tegenkomen, al moet je dus wel vooral ’s nachts zoeken.
Heeft u vragen, zelf wat onbekends gezien of andere opmerkingen? Mail me gerust: cornelisfokker@gmail.com
