De Koningslinde staat in een lange traditie
Aart van Dragt
Koningslinde Ringdijk/Sint Jorisstraat
Onze burgemeester mw Attema heeft op 30 april 2013 bij de Blaak in Ridderkerk een Koningslinde onthuld. Een laag hekje daarachter de boom met een bordje dat vermeldt de boom is geplant ter gelegenheid van de inhuldiging van Koning Willem Alexander op 30 april 2013. Uit angst voor koperdieven is het bordje gemaakt van koperkleurig plexiglas. Het artikel in De Combinatie vermeldde verder dat het de derde Koningslinde van Ridderkerk is. De twee anderen “vorstelijke bomen” staan bij de Schepenstraat en op de hoek van de Ringdijk – Sint Jorisstraat. Nieuwsgierig geworden heb ik een bezoekje aan twee laatste bomen gebracht.
Op zoek naar de Schepenstraat ga ik bij de Singelkerk de Kerksteeg in en zie in het verlengde deel van de straat staat inderdaad een lindeboom. Helaas geen bordje van koper of plexiglas die mij aan informatie helpt. Dit ontbreekt ook bij de Lindeboom die op de hoek van de Ringdijk – Sint Jorisstraat. Hebben koperdieven de bordjes tezamen met het gebruikelijke hekwerk verwijderd? Deze laatste Linde is op een respectabele manier opgenomen in het terras en heeft al volwassen vormen. Ongetwijfeld is dit een van de mooiste plekjes van Ridderkerk. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht op de al oude Kerksingel met zijn nu zeer opvallende bruine beuken. Met de boom op de voorgrond neem ik de bij dit artikel geplaatste foto.
Het planten van linden om voorspoed en geluk af te smeken is al een oud gebruik. Ooit gebood Karel de Grote (768 –814) op elk dorpsplein een linde te planten. Maar hij was niet de eerste. De Germanen meenden dat Freya, de godin van liefde en vruchtbaarheid in de linde huisde. Die kon je het beste dichtbij huis hebben. De geliefde boom verhuisde vanuit het bos naar de bewoonde omgeving. Ook al omdat lindes op vruchtbare grond groeide, die al snel ontgonnen werd. Later plaatste men naast de markante boom een Mariakapelletje, dat kwam zo vaak voor dat men de boom in Limburg Mariaboom noemde. Men had geleerd want om bijgeloof te bestrijden door de boom om te hakken, daar had Bonifatius in Friesland al slechte ervaringen mee opgedaan. De boom met zijn opvallende hartvormige blad had naast een symbolische ook nog een praktische functie. Zo zie je hem vaak voor oude boerderijen staan. Vlak voor de ramen om de zonneschijn te filteren. Daartoe werd hij in een vlak scherm gesnoeid. Het gesnoeide hout ging in de oven. Mandenvlechters gebruikten de takken als korfhout en van de lindebast maakte men touw. De treksterkte van de cambium en bastweefsellaag is gelijk aan staal! En tenslotte wil ik niet onvermeld laten dat lindebloesemthee met lindebloesemhoning een probaat middel is bij een door zeurende verkoudheid. Zo’n lindeboom moet je eren, alleen daarom zou er een bordje met informatie bij en een hekje er omheen moeten staan.
