Ridderkerks meest afwisselende park is ongetwijfeld het Gorzenpark.
Aart van Dragt
Uit het vlakke polderland rijzen langs de Rotterdamseweg de begroeide heuvels van het Gorzenbos op. 
Waar nu de hoge bomen ruisen werd tot 1969 op deze plek het Ridderkerkse huisvuil gestort. Toen de belt vol was werd ze afgedekt met een circa 1 meter dikke laag grond. Hiervoor werd straatvuil gebruikt en aarde die vrijkwam met het graven van een moerasgebiedje, de nieuwe waterzuiveringsinstallatie en een waterpartij. De kale winderige heuvels werden beplant met snel groeiende populieren. Deze pioniersbomen kunnen tegen een stootje en groeien in 10 jaar wel 20 meter hoog. De populieren zorgden voor beschutting van tussen de rijen meegeplante duurzame bomen, zoals eik en beuk. Na bewezen diensten is het merendeel gekapt, om voor de andere bomen ruimte te maken. Voor de aankleding langs de randen en om tochtgaten te dichten zijn struiken als hazelaar, els, vuilboom en meidoorn aangeplant. Over het algemeen zijn soorten gebruikt die van nature in Nederland thuis horen. Deze zijn uitgegroeid uit tot een natuurlijk aandoende begroeiing.
Achter de heuvels zijn enkele moerasgebieden aangelegd die een prachtig overgangsgebied tussen water en land vormen. In het moeras is riet de voornaamste plant. Door krachtige uitlopers kan ze vlug grote oppervlakten bedekken. Tussen de stengels verzamelen zich slib en plantenresten. Als het maaien achterwege bleef dan zou door opslag van wilg en els het moeras en het riet snel verdwijnen. Dit wordt tegen gegaan door jaarlijks een deel te maaien. In het niet gemaaide gedeelte kunnen veel moerasvogels nestelen. Ook daar kunnen de wilgen weer uitgroeien. Het lage deel langs de Rotterdamse weg was voor de oorlog nog een waterweg die toegang gaf tot de Ridderkerkse haven die toen dicht bij het dorpscentrum op de plaats van de huidige Havenstraat lag. De haven aan de Noord dateert van 1973.
Vanaf de 22 hoge puinberg is er een prachtig uitzicht op de
Crezéepolder, de Ridderkerkse griend en de molens van Kinderdijk. De berg, voorzien van een uitkijktoren, is bijna gezichtsbepalend voor het Gorzenpark. Tussen 1973 en 1991 zijn hier 300.000 kubieke meter onverbrandbare afvalstoffen van allerlei aard gestort die door de verbrandings-installatie (AVR) niet verwerkt konden worden. Dat de berg niet wegzakt komt doordat hier de ondergrond niet uit de bij ons gebruikelijke veenlaag maar uit erg zanderige klei (zavel) bestaat. In de zijkant van de puinberg is door de Natuurvereniging een winterverblijfplaats voor vleermuizen gemaakt. Deze bestaat uit een betonnen tunnel welke 25 meter lang, 1.80 meter hoog en 1 meter breed is. In 2003/2004 werd de berg met 10 meter opgehoogd met aarde die bij grote infrastructurele werken vrij kwamen. Daarna moest ze in opnieuw worden aangeplant.
Beschreven rondwandelingen in het Gorzenpark:
* Voorjaarswandeling
