In het in 2004 aangelegde deel van de Donckse Velden, ligt een parkje dat een afwijkende geschiedenis kent.
Dit parkje aan de Beneden rijweg, tussen Bolnes en het Donckse bos is in 1981 ‘ontstaan’ op een zgn. ‘overhoek’, een driehoekig stuk grond dat gemeente eigendom was geworden, maar eigenlijk geen bestemming had.
Met een aannemer die voor dijkaanleg veel klei nodig had werd een deal gemaakt. Hij mocht de daar aanwezige klei afgraven en afvoeren, maar moest als tegenprestatie o.a. een paar vijvers graven en stuwtjes maken en het terrein zodanig opleveren dat het zonder meer kon worden ingeplant. Een methode van werken die door weg- en waterbouwers ‘werk met werk’ maken wordt genoemd, waardoor het parkje  de gemeente maar heel weinig heeft gekost.

Door het afgraven van de klei kwam het terrein veel lager te liggen en kwam het veen aan de oppervlakte. Zo ontstond er een deels moerasachtig gebiedje met flauw hellende oevers, die een langzame overgang vormen van droog naar nat. Op een dergelijk gebied kunnen veel plantensoorten een geschikte groeiplaats vinden.

Onder een oude treurwilg groeit een bijzondere plant, de paarse schubwortel.
De plant is tijdens het voorjaar te herkennen aan de mooie paarse bloemen die aan de top van ondergrondse stengels groeien. De bloemen hebben een klokvormige kelk met vrij korte, driehoekige tanden. De meeldraden zijn in de bovenste helft van de kroonbuis ingeplant. De kleur is paars. De zaden bezitten een oliehoudend gezwelletje (= mierenbroodje) en worden hoofdzakelijk door mieren verspreid. De zaden kunnen tot 5 mm groot zijn. De zaden worden bij rijpheid uit de vruchtdoos geslingerd. De stengels zijn bezet met tot bleke schubben gereduceerde bladen. De plant krijgt geen groene bladeren. Voor de rest van het jaar leeft de plant verscholen onder de grond. Het is een parasiet die op boomwortels wilg, populier of els groeit. In het vroege voorjaar als de sapstroom van de boom opgang komt tapt de plant daar een beetje vanaf zonder dat de boom daar veel schade van ondervindt.

Het parkje is niet op grote bezoekers aantallen berekend. Verharde paden tref je dan ook niet aan. Meestal loop je gewoon over het gras. Maar sinds het park via een voetpad met het recreatiegebied de Donckse Velden is verbonden weten steeds meer mensen het te vinden.

Meer lezen over de Donckse Velden:
https://www.natuurvereniging-ijsselmonde.nl/de-donckse-velden-zijn-in-3-fasen-aangelegd/