Ard Schaap
Als kind vond ik de herfst al mooi. Of dit te maken had met de hooikoorts waardoor de lente en zomer minder prettig was, zal daarbij wel meegespeeld hebben. Maar de juffrouw op de kleuterschool was de belangrijkste reden dat ik toen al genoot van dit seizoen.
Kwam het door de herfsttafel die een prominente plaats had in onze klas en waar ik van alles voor meenam. Elk gekleurd blad moest ik meenemen naar de school. Was het omdat we van kastanjes en eikels allemaal leuke dingen mochten maken, ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat deze juffrouw de seizoenen heel eenvoudig uitlegde aan ons als kleuters.
Wat me bij bleef is dat ze zei dat als wij naar bed gaan om te slapen we onze kleren uittrekken. Een boom trekt ook zijn kleren uit. Zijn bladeren laat hij vallen om te gaan slapen in de winter. Ik vond het toen een mooi verhaal. Meer begrepen we niet als kleuter.
Nu begrijp ik nog steeds sommige dingen niet. Hoe weten de vogels dat ze op reis moeten naar het zuiden? Hoe weet de eekhoorn dat hij een wintervoorraad moet aanleggen? Hoe weet de egel dat hij op zoek moet gaan naar een plek voor de winterslaap? Vragen die moeilijk te beantwoorden zijn voor veel mensen omdat we het proces wel kunnen herkennen maar het zo moeilijk te verklaren is en we al snel uitkomen op het instinct van de natuur.
Of ik het erg vind dat ik het niet weet? Nee want de verbazing en verwondering maakt de herfst een mooi seizoen. De bladeren die verkleuren, de kastanjes en eikels die straks van de bomen vallen. Het blijft een fascinerend seizoen vol vragen.
Maar de liefde voor de natuur is voor mij begonnen met de herfst. De herfst die ik op de kleuterschool al mooi vond. Dus als iemand vraagt wat voor mij de mooiste tijd is dan kies ik voor de herfst. Voor de mooie kleuren, voor de verschillen in het weer maar bovenal omdat daar mijn liefde voor de natuur begonnen is.
