Mijn huidige auto heb ik bij een dealer in Krimpen aan de Lek gekocht.
Omdat dit goed bevalt is de auto daar nog steeds in onderhoud.
Vanaf Bolnes is het hemelsbreed een kilometer maar in de auto is het een klein half uur. Ik arriveer precies op de afgesproken tijd, om 13.00 uur. Op mijn verzoek maakt de baliemedewerker een inschatting van de tijd die het kost voor de auto weer klaar is. Anderhalf uur. Omdat het een prachtige voorjaarsdag in april is, vraag ik of er een leenfiets beschikbaar is.
Even later rijd ik de dijk af de polder in. Baltsende kieviten en roepende grutto’s vieren het voorjaar. De randen langs het fietspad zijn versierd met een gele en soms witte bloemenzee (raapzaad afgewisseld met fluitenkruid).
Waar naar toe? Ik bedenk een prachtige route met het Loetbos als doel.
De banden zoeven, het is nog een heel eind.
Zwetend en hijgend bereik ik en vijftig minuten later dit punt. Dan terug, tegen mijn principes in dezelfde route, want die is de kortste.
De wind die ik eerst mee had, heeft zich tegen mij gekeerd. Om de snelheid er in te houden sta ik op de pendalen. Vertwijfeld vraag ik mij af hoe ik dit moet halen, ik heb nog weinig tijd en het is nog een heel eind..
Plotseling daalt het besef dat het de garage niets uitmaakt hoe laat ik er ben. Als ik de auto maar voor sluitingstijd afhaal. Even later sla ik opgelucht een aantrekkelijk zijpad in. Een eindje verder zie ik een mooi bankje in de zon en bij een mooie waterpartij.
Langzaam komt de natuur weer tot leven.
Wat is het voorjaar toch mooi. Als de kans zich voordoet, neem er dan even de tijd voor.
Voor je het weet is het weer voorbij..
Aart van Dragt
