Watermunt
Soms is het de moeite waard om even van je fiets te stappen en te kijken wat er allemaal bloeit.
De reden dat ik stopte waren de prachtig (rose) bloeiende zwanenbloemen. Omdat deze plant zo aantrekkelijk is voor vijverbezitters, kreeg het status van wettelijk beschermde plant. Gelukkig is de zwanenbloem nog redelijk vaak langs de slootkant te zien. Maar de bijna dicht gegroeide sloot blijkt een schat aan planten te bevatten. Op het water de bladeren van de kikkerbeet, de op het water liggende bladeren gelijken een verkleinde uitgaven van de bladeren van een waterlelie. De witte bloemen, met drie kroonbladen, moesten nog verschijnen. Wel waren de witte bloemen met een purperkleurige hart van het pijlkruid te zien, de pijlvormige bladeren laten geen twijfel over de naam bestaan.
Aan de overkant van de sloot begint het harig wilgenroosje net te bloeien. Aan de rand bij het water een torentje van drie bolletjes met lila rode bloemen: Watermunt!
Even aan de bladeren van de watermunt gewreven om de heerlijke munt lucht te ruiken. Dan staan er nog oeverplanten waarvan de smalle bladeren zoveel op elkaar lijken. De stekelige bolletjes, de bloeiwijze van de grote egelskop vallen wel op. Veel hoger bloeien in pluimen het liesgras. Nee, het is niet er op gelijkende riet waarvan de bladeren gemerkt zijn “met een duivelsbeet”. Een soort bies met een driekantige stengel blijkt Heen te zijn, vroeger beter bekend onder de naam zeebies. Deze wat op mattenbies gelijkende plant is zo genoemd omdat ze vaak in brak water voorkomt. En dan vlakbij het fietspad, bloeien, 1 meter hoog en met prachtige licht blauwe bloemen, de wilde cichorei, maar dat is andere koffie want het is geen oeverplant.
Ik stap weer op want er is nog zoveel meer te zien..
