Een prachtig natuurgebied op de grens met België.
Het is bij de kerk van Minderhout linksaf de Koestraat in en einde straat rechtsaf daaarna linksaf de Hoogstratensebaan op en na enkele kilometers is rechts de parkeerplaats voor het Merkske. Deze staat aangegeven.
Een drietal borden levert ons informatie over het Merkske en omgeving.
Aart van Dragt
Het Merkske, een smal en kronkelend riviertje is een zijrivier van de Mark, vormt de natuurlijke grens tussen Nederland en België. De vallei van het Merkske staat borg voor meer dan 1000 hectares bijzonder natuur. Doordat de vallei lange tijd in het vergeetboek is geraakt heeft de natuur zich aan beide zijden van de grens lange tijd ongestoord kunnen ontwikkelen. In het gebied komen dan ook zeldzame planten, vogels en amfibieën voor. Een kaart geeft diverse wandelmogelijkheden aan. We besluiten het laarzenpad langs het Merkske te volgen. Half mei en we lopen door de beemden. Het woord weiland schiet hier te kort. Een zee van gele kleuren, paardenbloemen en boterbloemen hebben hier de overhand. De eveneens aanwezige bleke pinsterbloemen voorzagen de vele oranjetipjes van voedsel. We zien ook nog knolsteenbreek. Aan de bosrand wacht een citroenvlinder ons op. En als we even rusten aan een paddenpoel , in het gebied is de knoflookpad en de boomkikker weer uitgezet, dan komt het landkaartje vlak voor ons zitten. In de bomen en struikgewas roepen en zingen de vogels om het hardst. Horen we nu een zwartkop of is het een nachtegaal die nog niet op stoom is..
Naast ons een van ruw hout en stro gemaakt insectenhotel. Een aantal insecten verkent al zoemend de mogelijkheden. Dan vervolgen we ons pad. We lopen over een bruggetje, springen over watertjes en klauteren over afrasteringen, geholpen door een overstap. Naast ons kronkelt het Merkske onder omgevallen boomstammen door. Een libel met prachtig blauwe vleugels; de bosbeekjuffer!
Enigszins bemodderd maar met droge voeten in onze hoge wandelschoenen arriveren we na een wandeling van ca. 6 km bij onze auto. Op de kaart zien we later dat we deels in een Nederlandse enclave gelopen te hebben