De Carnisse grienden, waar de natuur het van de cultuur wint.
De Carnisse grienden liggen ten zuidwesten van Barendrecht in de zoetwatergetijdezone van de Oude Maas. De meeste griendpercelen van de Carnisse grienden zijn aangelegd in de periode 1778 – 1883.
De grienden behoren tot het recreatie gebied dat zich langs de Oude Maas uitstrekt van Portugaal tot Zwijndrecht. De Oude Maas is een ongeveer 30 km. lange en gemiddeld 350 m. brede rivier die haar naam krijgt bij Dordrecht, daar waar de Beneden Merwede zich splitst. Tegen over Vlaardingen mondt zij uit in de Nieuwe Maas. Het bijzondere van de Oude Maas is wel, dat deze rivier tot één van de weinige Zuid-Hollandse stromen gerekend kan worden waar de getijde-beweging nog duidelijk merkbaar is. Het huidige verschil in de Oude Maas tussen eb en vloed (sinds de afsluiting van het Haringvliet op 2 november 1970) bedraagt gemiddeld ruim 0.70 meter. ( Voor 1970 twee meter.) Deze getijdebeweging heeft tot gevolg, dat de Carnisse grienden, 2x per dag met voedselrijk zoet water gedeeltelijk overspoeld worden. Het water voldoet aan de basiskwaliteitsnormen, alleen het fosfaatgehalte is te hoog.
Dat de Oude Maas ook wel “de groene rivier” wordt genoemd, heeft zij te danken aan de biezen, riet- en griendlanden langs haar oevers. Al is de teelt van deze natuurproducten de afgelopen jaren in snel tempo afgenomen. Zelfs de komst van buitenlandse arbeidskrachten heeft niet kunnen voorkomen dat de arbeidsintensieve teelt te duur is geworden. Natuur en recreatieschap IJsselmonde wil de Carnisse grienden laten verwilderen omdat er te weinig budget is om het te blijven onderhouden.
Vanaf het water en vanaf het fietspad dat langs de grienden loopt krijgt de recreant een jaarlijks veranderend beeld te zien van pas gehakte grienden en opgaand wilgenhout, afgewisseld met riet, ruigte en water. Binnen het zwaar aangetaste landschap van het Rijnmondgebied zijn de oeverlanden van de Oude Maas een verademing Zij vormen een vrijwel ononderbroken keten van natuurterreinen, die botanisch en ornithologisch van zeer grote betekenis zijn. De griendcultuur is van grote cultuurhistorische betekenis qua onderhoud, materialen, gereedschappen en gewoonten. Grienden zijn de cultuurvormen van het vloedbos, dat vroeger een belangrijk deel van het Hollandse landschap was.
De verdeling van de beheersituatie van de getijdegrienden langs de Oude Maas is als volgt: In totaal zijn er nu nog 246 ha. getijdegrienden langs de Oude Maas. Dit is ca. 97% van alle getijdegrienden in Nederland. Omdat de Rhoonse en Carnisse grienden met ca. 75 ha. met de Ridderkerkse grienden vrijwel de enige onderhouden getijdegriend-complexen in Nederland zijn, is de cultuurhistorische waarde zeer groot. De grienden beslaan slechts een deel van de totale oppervlakte. De rest van de oppervlakte bestaat uit riet- en biezengorzen, ruigten en water. De Carnisse grienden, ca. 35 ha. zijn eigendom van het Natuur en Recreatieschap IJsselmonde. Ze hebben de bestemming natuurgebied.
