Dichtbij huis

Vogels kijken kan ook dichtbij huis

We gaan vogels kijken in onze directe woonomgeving, naar het water. Meerkoeten, waterhoentjes en ook de fuut zullen al gauw in ons gezichtsveld verschijnen. zowel meerkoet als waterhoen, beide overwegend zwart, doch er zijn kenmerkende verschillen.

Het waterhoen is vrij klein, heeft een rode snavel, een witte flankstreep en een witte onderstaart. Hij zwemt erg beweeglijk met schokkende kop en bij opwinding houdt hij de staart omhoog, waarbij de witte onderzijde, opvallend in het oog springt. Ze houden zich het liefst op in besloten watertjes met rijke oeverbegroeiing.

 

De meerkoet is een wat grotere vogel, diep metaalachtig zwart, naar met een opvallende witte snavel, met witte bles. Zij houden het meest van open water en na de broedtijd vormen ze grote groepen. In de broedtijd verdedigen ze het territorium fel, zowel tegen soortgenoten, als ook tegen andere watervogels. Let eens op de grote, lange poten van beide soorten. Ze hebben geen zwemvliezen zoals eenden, maar gelobde tenen. Twee vogels dus, die op het eerste gezicht nogal op elkaar lijken, doch bij nader inzien duidelijke verschillen vertonen, in veldkenmerken, gedragspatroon en levenswijze. Het geluid, dat zij produceren is anders, de balts verschilt en de nestbouw is niet hetzelfde, ook de jongen zien er anders uit. Juist omdat beiden algemeen voorkomen en dicht in onze buurt, is het leuk ze te observeren en alle kenmerkende ver schillen vast te stellen. We gaan nu verder met de fuut. Deze vogel werd een halve eeuw geleden nog in zijn voortbestaan bedreigd. Ze werden veel bejaagd om hun sierveren die toen een gevild modeartikel waren. Gelukkig is dit voorbij en door de jaren heen is de fuut weer sterk in aantal toegenomen. Hij is nu in nagenoeg elk water met voldoende oeverbegroeing te vinden. Geniet met volle teugen van de karakteristieke balts, waarbij de partners kopschuddend op elkaar toe zwemmen en tenslotte lijf aan lijf het baltsceremonieel voortzetten.

De wilde eenden, die we overal tegenkomen, zijn vaak verbasterd, dat wil zeggen: ze zijn vaak ingekruist met gekweekte soorten. ook hebben ze hun schuwheid grotendeels afgelegd en zich aangepast aan het leven in park, vijver en gracht. De vogels, die we de revue hebben laten passeren, zijn allemaal in mindere of meerdere mate “kultuurvolgers”. Ze leven graag in de nabijheid van mensen en hebben daar hun voordeel van. In ons drukbevolkte land, zijn er nogal wat soorten vogels, die wij als “kultuurvolgers” kunnen aanmerken.